zaterdag 24 mei 2008

The song "The Night they drove Old Dixie Down"

Een eerlijk en heerlijk nummer, die door zeer velen op de plaat zijn gezet. terecht. De eerste versie die ik ken is van The Band. Luister en huiver: http://www.youtube.com/watch?v=R657qvs4omU&feature=related
Maar er zijn veel meer versies in omloop. Klik op onderstaande links naar de Joan Boez: http://www.youtube.com/watch?v=C_ksYL26lZE&NR=1 en http://www.youtube.com/watch?v=-2rE9ZPu3HA&NR=1.
Ook een versie van The Black Crows: http://www.youtube.com/watch?v=YdVhIbiIBC0&feature=related

Festival Express, terug naar 1970

Gisteravond was dan eindelijk de Festival Express op tv. Met een groot aantal van mijn favoriete bands: The Band en The Greatful Dead. Een mooie gelegenheid om deze twee bands in het zonnetje te zetten.
The Band
Een tijdje de begeleidingsgroep van Bob Dylan. En de makers van meerdere prachtige CD's. Mijn favoriete CD van The Band is "Music from Big Pink", opgenomen naar ik meen in hun studio in Woodstock. Van deze CD een tweetal nummers, het Bob Dylan nummer "The Weight" en de tradional "A LongBlack Veil". Beide nummers kun je vinden op You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=yfyjhtOTy1s en http://www.youtube.com/watch?v=s4-ixeR1sdA&feature=related.

Greatful Dead

The groep met de inmiddels overleden Jerry Garcia en Bob Weir als frontmannen. Muziek die de geest verruimt en mensen tot rust brengt. Een paar voorbeelden om jullie deelgenoot te maken van de unieke kanten en kwaliteiten van Greatful Dead. Ten eerste mijn favoriete nummer van The Greatful Dead "Ripple": http://www.youtube.com/watch?v=lVdTQ3OPtGY&feature=related. Ik hoop dat er ooit een mooiere versie van Ripple op Youtube zal verschijnen. Voor sec het nummer Ripple verwijs ik graag naar: http://www.youtube.com/watch?v=WbK_sGcz4_I&feature=related
Daarbij het bekende nummer dat velen op de plaat hebben gezet: "Me and Bobby McGee"
http://www.youtube.com/watch?v=ovKkQoOfIpY.

Kinky Friedman in Paradiso


Kinky in Paradiso. Een aantal uwer zie ik denken. Wie is dat dan wel. Nou heel simpel: singer-songwriter, schrijver, entertainer en last-but-not-least de oud-kandidaat gouverneur van Texas.



Hoe heb ik hem leren kennen. Via een van zijn grootste fans: Bill Clinton. Via een programma over Bill ben ik op zijn spoor gekomen. Kinky Friedman is in de eerste plaats een benadigd schrijver. De man achter I'm Proud the Asshole from El Paso. Luister naar de versie toen Kinky nogal wat jonger was:



zaterdag 17 mei 2008

Stacie Collins, de vrouwelijke versie van Bruce Springsteen


Via een artikel van David Huijzer op altcountrynl.blogspot.com - gewelig goede blogspot - werd gewezen op het bestaand van de (country)rock dame Stacie Collins. Nooit van gehoord. Een beetje de vrouwelijke versie van Bruce Springsteen. Heerlijke stevige muziek, uitstekend performance en wel met een goede stem !!! en uiteraard met prachtig gitaarspel. Kijk even op http://www.staciecollins.com/. Je vindt er ook vele video's van de dame met de hoed.

donderdag 15 mei 2008

Alison Krauss, muziek van ongekende schoonheid


14 mei 2008 was 't dan zover. Eindelijk mocht ik een concert van Bluegrass Queen Alison Krauss beleven. 6-7 jaar heb ik erop gewacht. Wat een cutie. Wat een talent. En haar muziek: meeslepend, geweldig en met wat voor een gemak. Zelden gezien.

Ze had ook wel een gezelschap om zich heen verzameld. Buddy "OETSI-KOETSI-MAN" Miller, T-Bone Burnett en niet te vergeten Robert Plant. Maar alles goed en wel, 't was toch Alison die alle aandacht trok. Samen met Robert of Buddy, alleen met haar mannen of en a-capella met een aantal van de heren musici. Ze beheerste werkelijk alles tot in de puntjes. Of er nu 10 of 2500 mensen naar 'r kijken. 't Maakt 't meisje uit Illinois - nu Nashville of Austin - niets uit.

't Was een belevenis. Ja, ja 't was een gezamenlijk concert van Robert Plant & Alison Krauss. Maar eigenlijk ook alleen Alison. En ze weet dat als geen ander.
Mijn hoogtepunten waren de nummers Sister Rosetta en Through The Morning en het Fairport Convention nummer: Matty Groves. En het alleen door Robert Plant gezonden nummer Nothing van Townes van Zandt. 't Wachten is nu op de DVD versie van het concert. Van mij mag die zijn van het concert in de Heineken Music Hall.

maandag 12 mei 2008

Kathleen Edwards from Ottowa - Canada

De Canadese Kathleen Edwards is al weer enige jaren een van mijn favorieten. Oorzaak: haar eerste CD "Failer" uit 2003 is een van de mooiste CD's uit mijn verzameling. Elk nummer is een belevenis.

Recent is haar 3e CD verschenen. De titel van de CD luidt "Asking for flowers". De CD haalt bijna het niveau van "Failer". De mooiste nummers zijn "Asking for flowers" en met name "Goodnight, California". Dat nummer zou eigenlijk veel vaker moeten worden gedraaid.
Wat maakt de muziek van Kathleen Edwards zo mooi. Haar donkere stem en het volle geluid van haar band.

Ze komt naar Nederland en wel op 18, 19 en 20 juni in resp. Groningen, Amsterdam en Den Bosch. Dit keer - denk ik - zonder de support van Canada. De laatste keer dat ik er zag was in Paradiso een aantal jaren geleden. Ik denk daar met veel genoegen aan terug. Dus naar een van haar concerten in juni. Tot dan.

Een karakteristiek nummer "Back to me" van haar tweede CD op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=e8QhGxMYQPM&feature=related.

Voor meer nummers verwijs ik jullie graag naar youtube.com.

zondag 11 mei 2008

Indie Rock van "Death Cab for Cuties"


Weird name voor een popgroep. Maar toch. Ze maken werkelijk fantastische muziek. Genre Indie Rock. De grote man achter Death Cab for Cuties is zanger/gitarist Ben Gitttard. Eigenlijk ken ik maar een stuk of 15 nummers van verschillende CD's, die ze tot nu toe hebben laten verschijnen.
En ze komen naar Nederland. Op 7 oktober 2008 staan ze in de Melkweg. Een aanrader. Luister maar eens naar een heerlijk nummer op youtube.com: I will possess your heart.

woensdag 7 mei 2008

Oh Susanna: een sensatie





Oh Susanna, pseudoniem van singer-songwriter Suzie Ungerleider mocht ik op 6 mei 2008 voor

de 2e keer beleven. Haar 1e in het Paard van Troye in Den Haag in 2007 was redelijk, maar eigenlijk te zoet. Een schone met een gitaar met een prachtige stem, maar 't was allemaal wel erg vlakjes.





Gisteren in de reeks van concerten van In the Woods was ze met een band met o.a. Luke Doucet. het concert startte voor de pauze met Luke Doucet. Een belevenis. Heerlijke (harde) swingende muziek. Prachtig ondersteund op zijn gitaar. Met vlammende solo's. Een en al enthousiasme. Voor mij nieuw, volgens anderen - zie recentie over zijn 3e CD op Hanx - inmiddels een blijvertje. Ik geloof dat.



Na de pauze het beurt aan Oh Susanna. De dame met de fluwelen stem en de prachtige rifjes aan het begin van elke song. Veel van de liedjes waren van haar laatste CD uit 2007: 'Sort Stories’. Maar nu met een band onder leiding van Luke. Dat was genieten. De in Vancouver geboren en nu in Toronto woonachtige dame genoot er zelf met volle teugen van. Met band komt ze gewoonweg veel beter uit de verf.


In de 2e helft van 2008 komt ze overigens nogmaals naar Nederland. Eem aanrader en zeker iets voor Blue Highways 2008.