woensdag 3 mei 2017


http://www.ad.nl/show/john-mayer-in-de-ziggo-dome-een-brave-gitaarvirtuoos~a64c9492/


John Mayer in concert in de Ziggo Dome
John Mayer in concert in de Ziggo Dome © ANP

John Mayer in de Ziggo Dome: een brave gitaarvirtuoos

RecensieServeert hartenbreker John Mayer gitaarromantiek van poëziealbum-niveau? Misschien wel ja, maar toch was er op zijn concert in de Ziggo Dome van vanavond weinig aan te merken, constateert recensent Stefan Raatgever.


Sterren: 3/5

Kritiek op John Mayer is makkelijk geleverd. Want: lijken al die dromerige gitaarpopliedjes niet ontzettend op elkaar? Reiken die teksten eigenlijk wel verder dan de romantiek van het poëziealbum? En vooral: laat Mayer behaagziekte niet gewoonweg prevaleren boven het maximaal uitbuiten van zijn talent?
Het zijn allemaal terechte vragen en de antwoorden zullen niet allemaal in het voordeel uitvallen van de 39-jarige singer-songwriter. Maar wat vanavond in de uitverkochte Amsterdamse Ziggo Dome veruit het belangrijkst was: Mayer gaf simpelweg een onderhoudend popconcert. Want Mayer mag dan muziek maken voor in de slaapkamer, hij kan die in een grote popzaal prima tot leven wekken.

Glossy

Uiteraard gebeurde dat bij Mayer passende glossy setting. Met een Hollywood-achtige titelrol op beeld als aankondiging van de bandleden en met de bandleider zelf met fris geföhnde coiffure op een fraai uitgelichte bühne. Mayer is duidelijk opgehouden de schijn hoog te houden dat ergens in hem een noeste bluesmuzikant huist. En die eerlijkheid werkte verfrissend.

John Mayer in concert in de Ziggo Dome.
John Mayer in concert in de Ziggo Dome. © ANP
Mayer koos voor een concertopbouw in vier delen: eerst met een volledige, elektrische, band (met onder meer de hits Who Says en Love on the Weekend), daarna solo akoestisch en vervolgens als lekker rockend trio met bassist Pino Palladino en Steve Jordan op drums. De finale was weer voor de complete band met onder meer het ovationeel onthaalde Slow Dancing in a Burning Room.

Ondanks de wel erg cheesy video-ondersteuning vol vallende bloemblaadjes maakte de akoestische set de meeste indruk. Daarvoor koos Mayer onder meer voor zijn inmiddels bekende maar niet minder overtuigende cover van Tom Petty's Free Fallin'.

Uiteraard maakte Mayer er geen gevaarlijke of rauwe uitvoering van. Je zou hem zelfs braaf kunnen noemen. Maar de volgende stap - werkelijk saai - volgt bij Mayer nooit, omdat hij werkelijk virtuoos gitaar speelt en zo fluweelzacht zingt dat het lijkt alsof hij de tekst persoonlijk bij iedere luisteraar in het oor fluistert. 
Ook morgen geeft Mayer daar een uitverkocht concert.

Geen opmerkingen: