TV On The Radio - 3/7 - Paradiso

VERSLAG: TV On The Radio - 3/7 - Paradiso VERSLAG: Marleen de Roo TV On The Radio - 3/7 - Paradiso TV On The Radio heeft een heftige periode achter de rug met veel tegenslagen. Met als belangrijkste gebeurtenis de dood van de jonge bassist Gerard Smith. Vanavond staat het viertal in Paradiso, samen met Intergalactic Lovers. Een avond vol mooie muziek en het vergeten van pijn en verdriet. De Belgische indieband Intergalactic Lovers mag de avond openen en doen dat met een intieme set. De geweldige zangstem van Lara Chedraoui weet meteen te overtuigen. De indierockers maken rustige en ontroerende nummers. Vooral 'Delay' is een nummer die blijft hangen. De set biedt nog weinig diversiteit, maar is wel van hoge kwaliteit. De gitaristen mogen alleen nog wat meer in beweging komen, ze staan nu als steunpilaren op het podium, hoewel dit wel passend is bij een frontvrouw als Lara. TV On The Radio heeft geen steunpilaren nodig, ze zijn individueel al sterke mensen. Dat blijkt alleen al uit het feit dat ze ruim 2 maanden geleden de bassist Gerard Smith hebben moeten begraven, maar vrij snel weer op het podium te vinden waren. Tv On The Radio bewijst in de studio al jaren dat ze veel stromingen en sounds aan kunnen. Op het podium hebben ze echter niet zo’n goede reputatie. Toch is Paradiso afgeladen met fans vol goede hoop. En gelukkig krijgen ze waar voor hun geld. Hoewel het harde zaalgeluid pijn doet aan de oren, is de kwaliteit duidelijk hoorbaar. 'Wolf Like Me ' en de nieuwste single 'Will Do ' krijgen enthousiaste feedback, maar vooral nummers van het gewaardeerde album Dear Science passeren de revue. De band heeft in het begin van de set nog wat moeite om constante kwaliteit te leveren. De contrasten zijn in het begin te groot, ze wisselen te makkelijk de snellere nummers af met de dynamische, bijna psychedelische slowsongs. Dat haalt het tempo uit de set. Gelukkig komt daar tijdens het tweede deel van het optreden verandering in. Vooral het nieuwe album Nine Types of Light brengt meer vrolijkheid en meer tempowisselingen dan de duistere songs van eerdere albums. Dat werkt aanstekelijk bij het publiek die steeds meer begint te bewegen. Tunde Adebimpe, Kyp Malone, David Andrew Sitek en Jaleel Bunton zijn goede muzikanten, waarbij vooral Kyp indruk maakt met zijn sterke zang en muzikaliteit. Maar ook de gastspeler op de trombone verdient een pluim voor zijn goedgevulde longen en timing. Helemaal gezellig wordt het tijdens twee (!) toegiften, als zelfs een hele colonne aan gastmuzikanten op het podium verschijnen met slaginstrumenten om het nummer ‘A Method’ te versterken.