Kraftwerk Duitse elektroveteranen luiden Tourweekend muzikaal in. 04 juli 2015, TivoliVredenburg Ronda, Utrecht Tekst: Tom Leistra Publicatiedatum: 06 juli 2015 Een langgekoesterde droom komt uit voor Ralf Hütter, frontman van Kraftwerk en in zijn vrije tijd groot wielerliefhebber. Eindelijk mag hij tijdens de Grand Départ - het openingsweekend van de Tour de France - optreden op de plek waar het allemaal gebeurt. Dit jaar is dat Utrecht, dat naast hordes wielerfanaten en bekende wielrenners ook twee dagen achter elkaar de Duitse veteranen van Kraftwerk mag ontvangen. Natuurlijk komen de meeste mensen vandaag voor het begin van de befaamde wielertocht, maar het is in de Ronda van TivoliVredenburg ook flink afgeladen. Veel fans in bolletjes- en gele truien, en vooral heel wat mensen op leeftijd. Al zijn er ook genoeg jongelingen, die wellicht benieuwd zijn naar wat de oervader van de huidige elektronische muziek - en belangrijke inspiratiebron voor nog een aardig rijtje andere genres - nog in zijn mars heeft. Een Kraftwerkoptreden is nog altijd een bizarre belevenis. Vier grijzende mannen in identieke, gerasterde bodysuits staan achter vier oplichtende synthesizers die er ook hetzelfde uitzien. Twee uur lang blijven zij geconcentreerd hun ding doen en maken nauwelijks contact met het publiek. Voor hetzelfde geld staan zij heel intensief kruiswoordpuzzels op te lossen: je weet het als kijker niet. Wat je wel weet, is wat je hoort. En wat je ziet, want sinds een paar jaar luistert Kraftwerk zijn verder - expres - statische performance op met 3D-beelden. Het heeft iets geweldig surreëels, al die 3D-brilletjes die naar vier stoïcijnse oude mannen aan het kijken zijn. De beelden pulseren ritmisch mee op de muziek en zorgen ervoor dat het optreden ook visueel een hele beleving is. Ook al is de 3D-technologie anno 2015 verre van spectaculair, toch klapt men telkens vol ontzag wanneer er weer een geanimeerde auto of ufo op het publiek af komt. Velen zingen het refrein van 'Autobahn' mee terwijl zij naar computergameachtige animaties kijken van auto's - jawel, echte Duitse Volkswagens en Mercedessen - die op een snelweg rijden. De etappes van Tour de France - achter elkaar helaas vrij langdradig - gaan gepaard met fraaie zwart-witbeelden van oude edities. De Duitsers hebben humor, want vlak na beelden van een euforische Lance Armstrong zetten zij het nummer 'Vitamin' in, met op het scherm ladingen naar beneden dwarrelende pilletjes. Mechanische en hoekige drumbeats en ijle melodietjes gaan vanavond net zo goed hand in hand als doping en de Tour. En wat staat het geluid ontzettend goed afgesteld. Ralf Hütter draait het volume af en toe iets naar beneden als hij vindt dat een basdreun te hard klinkt, wat het optreden zowaar iets menselijks geeft. Niet dat dit veel voorkomt: de bassen pompen vrijwel continu op een aangenaam volume, terwijl iedere synthesizerpruttel en iedere keyboardriedel kraakhelder te horen valt. Dikke pluim voor de geluidstechnici. En een dikke pluim voor de heren van Kraftwerk, die niet louter mechanisch toetsen indrukken, maar er af en toe zelfs gretig op los improviseren. Althans, drie van de leden, want beeldtechnicus Falk Grieffenhagen staat er aan de rechterkant eigenlijk vooral bij omdat Kraftwerk nou eenmaal graag vier mannen op het podium heeft staan. Na al die praatzang in het Duits, Engels, Frans, Spaans en zelfs Russisch en Chinees is 'The Model' het enige nummer dat min of meer gezongen wordt. 'The Man-Machine' is samen met 'Computer World' en 'Radioactivity' - waarbij Fukushima tegenwoordig aan de songtekst is toegevoegd - eigenlijk onverminderd actueel en de teksten zijn misschien nog zelfs toepasselijker dan toen zij op plaat verschenen. Kraftwerk voert tijdens 'The Robots' de bekende robotact op, waarbij na een korte onderbreking opeens vier robots achter de synthesizers staan die sprekend op de bandleden lijken. Technologisch ziet het er allemaal wat oubolliger uit dan vroeger het geval zal zijn geweest, maar toch is het geinig. Op het eind gooit Kraftwerk er nog een aantal meer dansbare stampers in, waaronder een lange medley met 'Boing Boom Tschak', 'Techno Pop' en 'Musique Non Stop'. Ieder krijgt nog even een heus solomomentje, waarna de heren een voor een met een buiging het hartstochtelijke applaus in ontvangst nemen. Kraftwerk is anno 2015 nog steeds springlevend. Revolutionair is het allang niet meer, maar een show als deze zit zowel muzikaal als visueel gewoon zo lekker in elkaar dat Ralf Hütter en kompanen zeker niet onderdoen voor veel van hun jongere collega's. Foto van Janine en Jim Eden uit april 2013 (CC BY 2.0)