Niet te missen: Richard Thompson voor eenmalig optreden in Nederland

Niet te missen: Richard Thompson voor eenmalig optreden in Nederland Meestergitarist en singer-songwriter Richard Thompson komt weer eens naar Nederland, deze keer voor een eenmalig optreden in Paradiso. Afgaande op de recensies in de buitenlandse pers wordt het een niet te missen optreden. Welk YouTube-filmpje van Richard Thompson je ook bekijkt, welke concertbespreking of CD-recensie je ook leest, altijd is de kritiek lovend. Wat een ongelofelijk goede gitarist, wat een ongelofelijk goede nummer weer. Dit geldt niet alleen voor zijn bekendste nummers (Crazy Man Michael bijvoorbeeld, dat hij als tiener met Fairport Convention opnam, Shoot Out the Lights dat hij voor zijn toenmalige vrouw Linda schreef, of latere nummers als solo-artiest, zoals Beeswing en Vincent Black Lightning). Ook de minder bekende nummers oogsten volop lof vanwege hun ‘Jaw dropping guitar solos’ en ‘Haunting melodies’. Met de laatste reeks optredens van het Richard Thompson Electric Trio is het niet anders. Sterker nog, zelfs voor Richard Thompson zijn de kritieken opmerkelijk lovend. “How does he do it? Year after year, album after album, tour after tour, Richard Thompson comes up with a new twist or refinement that lends a fresh perspective to his music”, juicht de anders zo ingetogen The Times. The Independent wijkt (anders dan de naam van dit medium doet vermoeden!) niet af van de ‘communis opinio’ onder recensenten: “In his fifth decade as a performer, this Fairport Convention founder continues to prove he is one of our most talented writers and guitar players.” “Oh Lord, please save Richard Thompson’s fingers from harm and arthritis, amen”, smeekt de Nottingham Post. Vanwaar dat enthousiasme in de overtreffende trap? Waar de muzikanten waar Thompson in het verleden optrad nog wel eens geheel in dienst van de meester en zijn werk stelden, is dat bij zijn huidige ‘power trio’ bepaald niet het geval. Het trio (behalve Richard Thompson zelf, drummer Michael Jerome en bassist Taras Prodaniuk) bestaat uit drie uitstekende, goed op elkaar ingespeelde muzikanten die aan elkaar gewaagd zijn en elkaar opzwepen tot hoge muzikale prestaties. En dan de nummers die ze spelen: grotendeels afkomstig van de laatste plaat van Thompson, Electric. Een – het begint een beetje eentonig te worden – CD met zelfs naar de maatstaven van Thompson erg goede nummers. Wie een voorproef wil van het concert in Paradiso, kan het beste Electric beluisteren. Het album is in een kleine vier dagen onder de bezielende leiding van country en Americana legende Buddy Miller opgenomen en klinkt los, geïmproviseerd bijna, zonder dat het slordig wordt. De titel Electric is een beetje misleidend, in die zin dat Thompson zich voor zijn doen inhoudt op zijn elektrische gitaar (zeker in vergelijking met voorganger Dream Attic, met zijn uitgesponnen en explosieve solo’s). Wel laat Thompson zijn Fender Stratocaster op een paar nummers weer eens onnavolgbaar tekeer gaan – vooral de spectaculaire solo op Stuck on the Treadmill en het strakke spel op Straight and Narrow maken indruk. De hoogtepunten op het album bestaan evenwel uit ogenschijnlijk lieflijke, grotendeels akoestische nummers die het midden houden tussen Keltische folk en onvervalste Amerikaanse country. Zoals het wrange Saving the Good Stuff For You (met zangeres Alison Kraus en violist Stuart Duncan), over een misogyne man die de liefde van zijn leven zegt te hebben gevonden (zou het werkelijk?), misschien wel het meest indringende nummer van deze bijzondere plaat: “I’m glad that you never did know me When I was out of control I was hollow right there in the middle Some people get sucked in the hole But I cut myself loose from the old ways And you’re all that I’m clinging to All the time oh I didn’t know it I was saving the good stuff for you” ‘Electric’ zijn Saving the Good Stuff for You en alle andere nummers weer wel in de zin dat het zo intens gespeeld is, zoals alle nummers op deze bijzondere plaat. Zo veel energie zou je misschien verwachten van een jonge hond of een miskend artiest die zich nog altijd hoopt waar te maken, niet van de bijna-bejaarde en gearriveerde muzikant die Thompson met zijn 22 albums en 64 jaar welbeschouwd is. Luister vooral even op YouTube naar een paar nummers van Electric of van de tour van het Electric Trio waar ook het komende optreden in Paradiso deel van uitmaakt. En niet vergeten ze te ‘liken’, trouwens. Richard Thompson mag dan altijd veel lof krijgen, hij is het ook dubbel en dwars waard. Het Richard Thompson Electric Trio treedt op 21 juli op in Paradiso. www.richardthompson-music.com www.paradiso.nl (Jan Bletz) Posted 04 Jun 2013 by johan in CD recensies, Overig ← Sara Syms – Fade To Blue