Prachtig na een moeizame start. Bijna alleen - James Taylor werd dan wel begeleid door een pianist, organist en wat al niet meer - op het toneel tegenover circa 2000 enthousiastelingen . Velen al gedurende de hele carriere van James van tegen de 40 jaar. De man is net 60 geworden. Persoonlijk vond ik 't begin wat saai. Wel mooi gezonden - de man heeft nog steeds een stem die klinkt als een klok - maar allemaal wat vlakjes zonder echte spanning. En eigenlijk ook heel veel verhaal en eigenlijk weinig muziek.
Na een half uurtje werd 't anders en steeds mooier. Er werden beelden getoond die de liedjes body gaven en 't werd allemaal wat ruiger. Zeker toen James net voor de pauze de elektrische gitaar ter hand nam. 't Werd spannend en 't was genieten.
Na een half uurtje werd 't anders en steeds mooier. Er werden beelden getoond die de liedjes body gaven en 't werd allemaal wat ruiger. Zeker toen James net voor de pauze de elektrische gitaar ter hand nam. 't Werd spannend en 't was genieten.
James speelt met het publiek en we genieten. Hoogtepunten waren er vele. Eigenlijk te veel op op te noemen. Toch een aantal: Carolina on my mind, You've got a friend en Fire and rain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten